De laatste uren Hangzhou

Dat was het dan alweer, de tijd is zoals ze zeggen gevlogen, en over 12 uur vlieg ik zelf weer. Nog een week Beijing, en dan weer richting het verre koude Nederland. Jawel, ik kan wel zeggen koud denk ik, want hier was de gemiddelde temperatuur toch 30 graden de afgelopen 3 maanden (de eerste maand wat koeler…ongeveer 25 graden..., maar de afgelopen 2 weken meer tegen de 35 aan). Helaas gaat dit hier wel samen met de luchtvochtigheid, ik heb het al is genoemd, die aanvoelt alsof je de hele tijd in een openbaar zwembad aan het zwemmen bent. Geen Italië dus waar 35 graden nog best lekker is. Vandaag was het zelfs zo erg dat ik bijna de lootgieter wilde bellen omdat ik het vermoeden had dat m’n voorhoofd lek was; zodra ik buiten kwam was er een constante stroom zweet vanaf mijn voorhoofd te bekennen; ook dat is China aan ‘de kust’ in de zomer. Nu is het echter zo dat het warmste punt nog moet komen waar het gemiddeld 37-40 graden is (over een paar weken), dus ik heb niets te klagen.

Afgelopen weken waren best hectisch met de opdracht, maar uiteindelijk is het door een ingeving die ik zelf had toch (hoop ik) goed afgelopen. In elk geval is de conceptversie van het eindrapport richting Nederland gestuurd, en daar gaat het ten slotte om. Eind van deze week stond dan ook meer in het teken van gedag zeggen van de PhD studenten en de begeleidster, waar zo 3 keer uit eten overheen ging. Overigens is dat toch zeker iets wat ik ga missen zodra ik weer in Nederland ben; het eten. Zeker het eten in de middag in de ‘normale’ kantine was best geniaal en ook beter dan menig restaurant in Nederland; tegen een schappelijk prijs van 1 á 2 euro.

Daarnaast is mij China, tenminste het deel waar ik verbleef, enorm positief meegevallen. Tuurlijk heb je het taalprobleem, en dat is ook wel degelijk een groot probleem. Vooral de lopende gesprekken bij mij bijvoorbeeld in de office waren niet te volgen omdat deze in het Chinees waren en ik de enige niet Chinees was. Daar zijn Chinezen dan ook soms nogal ‘onbeschoft’ in naar mijn mening; in elk geval zouden wij in Nederland (denk ik en hoop ik) wel automatisch overschakelen naar het Engels. Dit is echter zeker niet voor iedere Chinese student het geval, en ik wil dan ook zeker niet generaliseren, maar het is wel iets dat me opviel en soms best lastig was. Gelukkig waren er een paar studenten die wel goed Engels konden en daar kon ik dan ook erg goed mee opschieten. Daarnaast spreken mensen op straat bijna nooit Engels, maar ook hier leer je mee omgaan door met je handen en voeten te praten en erg vaak de zogenaamde ‘vertaalchinees’ in te schakelen (mensen aanspreken of ze Engels kunnen, en dan geluk hebben na 5 keer). China zelf zoals ik al zei, het deel waar ik zat tenminste (waaronder Hangzhou) is erg positief meegevallen. Van tevoren weet je nooit wat je zal aantreffen, maar hoewel dingen natuurlijk anders gaan, en je je weg even moet vinden, heb ik me toch aardig kunnen aanpassen hier. De mensen zijn erg vriendelijk over het algemeen; uitzonderingen daargelaten natuurlijk…, en zodra je weet waar welke bus heengaat (dat duurt even), kan je je ook best makkelijk overal heen laten vervoeren. Ik ben dan ook van mening dat Hangzhou veel meer aandacht mag hebben van de internationale toeristen, die het vaak bij Shanghai houden (met misschien één dagje Hangzhou). Shanghai is natuurlijk een erg gave stad, maar eerlijk is eerlijk; na één weekend had ik het wel gezien. Hangzhou daarentegen is met het Westlake echt uniek, en je kan er makkelijk een week (of 1.5 wil je alles zien) spenderen. Zeker een aanrader dus voor wie nog is naar China wil gaan.

Voor de rest begon ik me op het einde wel te irriteren aan kleine dingen, maar dat komt pas na een maand of 2. Op het begin is het namelijk allemaal anders en nieuw en let je er niet op, maar als dingen normaal gaan worden ga je je er toch aan storen. Gelukkig zijn dit geen grote dingen. Ik zie mezelf echter niet zomaar in China leven, hoewel dat misschien anders is als je de taal spreekt. Ik moet wel zeggen dat zou ik ergens moeten wonen, Hangzhou de eerste keus zal zijn. Dit heb ik ook meerdere maken bevestigd gekregen van andere studenten; Hangzhou is qua leefbaarheid beter dan Shanghai, en vooral Beijing.

Laatste puntje is dan toch het internet, hier heb ik me namelijk wel behoorlijk aan lopen ergeren. Ten eerste was de snelheid van een slak nog sneller (net als mijn mobiele internet wat ook al niet snel was). Hierdoor kon je eigenlijk vrij weinig met internet behalve het nieuws lezen (wat ook al veel tijd koste om te laden). Daarnaast zijn Google, YouTube en Facebook sinds een week of 6 helemaal geblokkeerd. Hoewel ik hier nog een proxy voor had, is deze om de een of andere reden steeds trager geworden tot hij uiteindelijk nu eens per 100 keer iets enorm traag doorlaat. Misschien dat dit ook weer met het enorm trage internet te maken heeft wat ook alleen maar trager is geworden.

Maar goed, al met al is de tijd hier dus erg goed bevallen, en zal ik denk ik wel weer even moeten wennen om over een week in Nederland het gewone leven weer te gaan herpakken. Foto’s van Beijing zal ik er later nog bijzetten.


De groeten!